Het GT Europatreffen 2017 in Sevenum, dat is waar het idee van mijn GT roadtrip naar Zweden geboren werd. Tijdens de vergadering van het Opel GT Dachverband (overkoepelend orgaan van alle GT-clubs) stelde Jan Perdén van de Zweedse GT-club hun jaarlijkse meeting voor die ditmaal zou plaatsvinden op het racecircuit van Anderstorp in het eerste weekend van september. Aangezien deze locatie zuidelijk in Zweden gelegen is, was dit een mooie kansvoor Deense en Duitse GT-rijders om ook eens een keertje naar Zweden te toeren. Iedereen welkom, zo luidde de invitatie van Jan.
Anderstorp… toen die naam viel, was ook mijn interesse meteen gewekt.Als liefhebber van classic racing is Anderstorp voor mij een klinkende naam. In de ‘gouden jaren 70’uit de motorsportgeschiedenis werd er op dit circuit 6 keer een F1-race betwist waaronder de controversiële zege in 1978 van Niki Lauda met de experimentele Brabham ‘fan car’
(een wagen met achteraan een grote ventilator op gemonteerd die de wagen als het ware aan de grond vastzoog voor meer grip, een systeem dat na de race meteen verboden werd). Anderstorp was ook zeer populair vanwege de deelname van de Zweedse F1-coureur Ronnie Peterson. Hij was een spectaculaire rijder die zeer geliefd was bij het publiek en de bijnaam ‘Super Swede’ droeg. Peterson vond later in 1978 echter de dood in een tragische crash en samen met hem ging ook de Zweedse Grand Prix ten onder. Zoveel drama en heroïek, deze plaats diende ik beslist eens te bezoeken en de meeting van de Zweedse GT-club was de geknipte gelegenheid! Ook Olaf Moldzen, de voorzitter van het Dachverband, gaf aan naar deze meeting te zullen gaan en stelde voor om samen naar Zweden te rijden in het gezelschap van nog enkele Duitse GT’s. Dat leek me een prima plan en daarmee was de basis van deze roadtrip gelegd.
Na nog snel de starter te hebben vervangen, het reservewiel opgepompt en de gereedschapskoffer te hebben ingeladen (just in case…) is het tijd voor de afreis. De eerste dag van mijn roadtrip brengt me vanuit Vorselaar (B) via Eindhoven en Arnhem (NL) en de Duitse steden Osnabrück, Bremen en Hamburg naar Ratzeburg (D). Een traject van 600km op voornamelijk snelwegen maar toch beleef ik het nodige rijplezier. De GT snort er lustig op los. Alleen in de wagen en zonder radio luister ik naar het gemoedelijke gebrom van de motor en krijg ik een gelukzalig gevoel van verbondenheid met mijn klassiekewerkpaard. Ik trap het gaspedaal wat dieper inen de motor laat zonder morren nog wat extra decibels horen. Wat later ontsnapt een mooie roffel uit de uitlaat; het is genieten in de GT!
In de vroege avond arriveer ik veilig en wel bij Olaf Moldzen thuis in Ratzeburg. En er staat nog een andere GT op de oprit: ook Gorden Thies is blijkbaar al gearriveerd. Na een hartelijke begroeting trekken we er met z’n drieën op uit voor een avondlijke wandeling en diner in het oude stadscentrum van Ratzeburg. De eerste biertjes worden geheven op een voorspoedige reis naar Zweden!
Na een verkwikkende nacht wordt vol verwachting de rit naar Zweden aangevat. Vanuit Ratzeburg gaat het met onze 3 GT’s naar Lübeck. Olaf heeft zijn geel-witte race-GT van stal gehaald. Gorden rijdt in een spierwitte GT/J en ik in m’n crème-witte GT A/L.
In Lübeck houden we halt voor een snel ontbijt en wachten we op de aankomst van een vierde GT die zich bij onze colonne zal voegen: het zijn Michaël Priamus en Bernd Callsen in hun grijze GT. Van daaruit gaat het richting de ferry die ons naar Denemarken zal brengen om vervolgens over de befaamde ‘Øresundsbron’ (Sontbrug) Zweden binnen te rijden. De Sontbrug is een 16 km lange brug over de rivier de Sont die Denemarken (Kopenhägen) met Zweden (Mälmo) verbindt. Deze brug is bekend uit de Zweeds-Deense tv-dramaserie ‘The Bridge’, waar in het openingsdeel een lijk gevonden wordt precies op de geografische grens tussen beide landen.
Op Zweedse bodem vervolgen we onze reis richting Sjöbo, de woonplaats van Jan Perdén van de Zweedse GT-club. Eenmaal aangekomen bij Jan en zijn vrouw Helen, worden we zeer gastvrij ontvangen op hun boerderij. Jan heeft zijn GT (in de kleuren van het Greder rallyteam) al klaarstaan op de oprit. We parkeren onze wagens in colonne achter Jans wagen. De loslopende kippen op de boerderij stuiven uit mekaar. Hun rustige leventje wordt (eventjes) verstoord door een cavalerie aan paardenkracht! Na een uitgebreide begroeting nodigt Jan ons uit om zijn collectie oldtimers te gaan bekijken. Jan blijkt een verwoed verzamelaar van klassieke Opels te zijn: de ene na de andere stalpoort wordt geopend en overal blijken wagens te staan. Maar liefst 4 GT’s, een Kadett B Rallye, een Kadett C 1900 GT/E, een Manta A ‘Black Magic’, een Jaguar E-type en onnoemelijk veel onderdelen vullen de garages. Een knappe collectie, proficiat Jan!
Intussen zijn ook Christian Engelhardt en Jürgen Meier gearriveerd in hun gouden GT. Onze colonne telt nu al 6 wagens! We nemen nog snel de lunch thuis bij Jan en Helen en springen dan opnieuw in onze wagens voor het vervolg van onze rit richting Anderstorp. Onderweg heeft Jan echter nog een verrassing van formaat in petto: hij heeft een bezoek geregeld aan het privémuseum van een goede kennis van hem. We parkerenonze auto’s voor de werkplaats van Ake Karlsson, nietsvermoedend van wat we in zijn werkplaats zullen aantreffen. Ake blijkt een kranige automekanieker op hoge leeftijd te zijn die nog steeds actief is én niet zinnens om er mee op te houden: al 64 jaar lang werkt Ake dagelijks van 6u ’s ochtends tot 18u ’s avonds aan auto’s! Doorheen al die jaren heeft Ake een groot aantal klassieke auto’s bijgehouden waarvan het overgrote deel zich in een sublieme, rijdbare staat bevinden. Het merendeel van de wagens zijn bovendien Opels: van een chartreuse-gele Opel GT tot zeer zeldzame Opel Rekords 6-cylinder, van een vooroorlogse Kadett I tot een naoorlogse Kapitän, enz. Impressionant en vooral lovenswaardig met hoeveel passie Ake zijn wagens koestert en er over kan vertellen. Een topkerel!
Na deze onverwachte rondleiding in een waar Opel-museum volbrengen we het laatste stuk van onze rit van vandaag. Tegen de avond arriveren we in Hotel Nissastigen te Gislaved, op een boogscheut van het circuit van Anderstorp. Hier maken we kennis met de andere leden van de Zweedse Opel GT-club. We hebben vandaag in totaal alweer 640 km afgelegd! Na een lange dag blijken we toch nog wat energie op overschot te hebben: ’na het diner wordt er ‘s avonds op de kamer van Olaf nog een “GT”-afterparty gehouden, waarbij de initialen GT deze keer NIET verwijzen naar onze oude Opeltjes, maar naar Gin-Tonic! De drankjes volgen mekaar in snel tempo op en de ambiance zit er goed in. Dat belooft voor morgen…
Na het ontbijt is het verzamelen geblazen op de parking van het hotel. Daar staan 16 auto’s te wachten om te beginnen aan een toeristische rondrit met aankomst aan het circuit van Anderstorp. Er zijn in totaal 12 oude GT’s, 2 moderne GT’s en 2 Speedsters die de rondrit zullen meerijden. Lars Kleppe, de voorzitter van de Zweedse GT-club geeft voor het vertrek nog een woordje uitleg. Zijn woorden worden vakkundig vertaald door Jörgen Karlsson, de grapjas onder de Zweedse GT-leden. Zo wordt de rondrit van 45 km door Jörgen vertaald als eentje van 450 km en wordt de geplande tussenstop om een foto te maken van alle wagens vrij vertaald tot een invitatie om met z’n allen op de foto te gaan met Jörgens eigen wagen (een GT in de kleuren van muziekgroep “Deep Purple”). De sfeer zit er bijgevolg al meteen goed in wanneer we vervolgens de motoren starten om aan de rondrit te beginnen.
De rondrit is puur genieten! De route voert ons via glooiende wegen door de mooie natuur die deze streek te bieden heeft. Dichte wouden, uitgestrekte meren, authentieke dorpjes, we komen het allemaal tegen.
Minstens even mooi is de aanblik van de lange sliert GT’s die als een kleurrijke slang doorheen het Zweedse decor kronkelt. Ongeveer halfweg de rondrit is het tijd voor een korte tussenstop en die wordt gehouden op… de openbare weg! Wat op het drukke Belgische wegennet compleet ondenkbaar is, blijktop de dunbevolkte wegen in Zweden totaal geen probleem: de weinige andere weggebruikers die we ontmoeten tonen zelfs veel sympathie en houden halt om onze wagens te bewonderen!
We vervolgen onze rondrit om een half uurtje later aan het circuit aan te komen. Eenmaal geparkeerd is het tijd voor een groepsfoto om vervolgens de accommodatie op het circuit te gaan verkennen. Er heerst een ontspannen sfeer op het circuit en ook het najaarszonnetje doet flink haar best. We kuieren wat door de paddock en wanneer de races beginnen zoeken we een zonnig plekje op de tribune. Daar krijgen we meteen al het nodige spektakel te zien met een incident in de eerste ronde van de Renault Clio Cup. De drie koplopers geven mekaar geen duimbreed toe en komen met mekaar in contact. Eén van de piloten is de pineut en beëindigd zijn race met een flinke schuiver naast de piste, recht voor onze ogen. We hebben de juiste tribune gekozen!
In een volgende race met GT-wagens neemt ook de Zweedse prins Carl Philip deel, in een prototype Volvo. Een zeer mooie én snelle wagen, maar de prins gaat er nogal onstuimig mee tekeer. Ook hij schuift voor onze ogen in de grindbak, slaagt er daarna wel in zijn weg te vervolgen om meteen in de volgende bocht opnieuw… uit de bocht te vliegen, ditmaal definitief. ‘Game over’voor de prins! Zijn vader, koning Carl Gustaf,is ook op het circuit gespot in het gezelschap van ex-F1 wereldkampioen Mika Häkinnen. Misschien kan die laatste nog wat extra rijtips gevenaan de prins ter voorbereiding van de race op dag 2…
Na een geslaagde eerste dag op het circuit rijden we terug naar het hotel waar we in groep het diner nemen en we de kans hebben om nog wat verder te verbroederen met Zweedse GT-rijders. Ik knoop aan tafel een gesprek aan met Jesper Malm en Jan Olov Säfvelin, twee goede vrienden die ook van autosport houden en samen mekaars GT gerestaureerd hebben. Jan Olov is een bedreven mecanicien en Jesper is elektrieker van beroep. Samen sterk dus om een restauratieproject tot een goed einde te brengen. Jesper blijkt bovendien ook een gepassioneerd muzikant te zijn. Kortom, gespreksstof genoeg om de avond te vullen en we zijn dan ook de laatsten om de bar te sluiten.
Na een relatief kort nachtje en een verkwikkende ochtenddouche staan we opnieuw paraat om naar het circuit te vertrekken. Vandaag is het de ‘grote dag’ met vele races en bijkomend entertainment zoals een F1 demo, driftsessies en een heuse airshow. Bij aankomst aan het circuit valt het meteen op dat de publieke opkomst groot is. Ook zijn er vandaag meerdere autoclubs van de partij (BMW, Porsche, Lotus, Opel GT, …) die allen meedingen naar een prijs die zal uitgereikt worden door een toonaangevend Zweeds autoblad aan de club die zich het best weet te presenteren.
We zoeken onszelf opnieuw een plaatsje op onze vaste tribune. Het is vandaag wat minder warm dan gisteren maar de spannende races zorgen voor voldoende opwarming. Tussen de races door wordt door de speaker ook de winnaar van de clubprijs omgeroepen: de Opel GT Club Schweden wint het van de gerenommeerde sportmerken! De jury schijnt het blijkbaar enorm te waarderen dat de club met een internationale delegatie naar de meeting is gekomen. Zo wordt er specifiek verwezen naar de Duitse GT-rijders en die ene Belg die zo gek geweest is om
1.200 km te rijden om de meeting bij te wonen. Ongetwijfeld zal ook het sexappeal van onze GT’tjes meegespeeld hebben in het behalen van de overwinning!Ter ere van de huldiging worden de voorzitter van de Zweedse GTclub en Olaf Moldzen, de president van het Opel GT Dachverband, gevraagd om hun GT’s naar de paddock te rijden waar zij een mooie beker overhandigd krijgen.
Na alweer een leuke dag is het vervolgens tijd om zelf terug achter het stuur te kruipen en onze Zweedse GT-vrienden vaarwel te zeggen. We vatten de terugreis richting Sjöbo aan, opnieuw met 6 GT’s in colonne. Bij valavond arriveren we in ons hotel, een typisch Zweedse chalet op een idyllische locatie aan een meer. We installeren ons en sluiten de avond gezellig af met enkele biertjes. Voor sommigen onder ons (Gorden, Michael Priamus en Bernd) zit de roadtrip er op. Zij zullen morgenvroeg meteen huiswaarts keren.
Onze laatste dag in Zweden! Na een korte tussenstop thuis bij Jan en Helen om afscheid te nemen, rijden we met de 3 overgebleven GT’s richting de kust om de befaamde ‘Ales Stenar’(ref. Stonehedge) te gaan bezoeken. Het vereist een korte klimwandeling om dit historische erfgoed te bereiken maar het uitzicht op de klif is ongelooflijk mooi. Bovendien staat de rust die je op de klif ervaart in schril contrast met het gebrul van de motoren op het circuit. We genieten van de frisse bries die door onze haren waait. Dit is nog eens echte, gezonde zeelucht! Nadat we voldoende tonus hebben opgedaan, kunnen we verkwikt onze terugreis inzetten. We volgen de kustweg richting Malmö, die mooie vergezichten biedt over de Baltische Zee. Eenmaal aangekomen in Malmö nemen we opnieuw “The Bridge” richting Denemarken en vervolgens de ferry richting Duitsland. ’S Avonds komen we aan in Ratzeburg en blijf ik nog overnachten bij Olaf alvorens de laatste etappe richting België aan te vatten.
Het is een fantastische roadtrip geweest, waarbij de oude GT zich kranig uit de slag heeft getrokken. Voorts heb ik ook nieuwe vrienden en een fantastisch mooi land leren kennen. Dit is een ervaring die ik me nog lang zal herinneren en bij het bekijken van de foto’s kan het nagenieten beginnen.
Mijn dank gaat uit naar de leden van de Opel GT Club Schweden voor het vriendelijke onthaal en naar Olaf Moldzen voor zijn gastvrijheid. Het is ook mooi om te zien hoe onze liefde voor de Opel GT de weg opent naar nieuwe vriendschappen en verre avonturen, onder de vleugels van het Europese Opel GT Dachverband!
Philip Copmans
The Belgian Opel GT Club
